ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΣΤΗΘΟΥΣ

Η αυξητική μαστοπλαστική είναι μία αισθητική επέμβαση που χρησιμοποιείται για να αυξήσει τον όγκο του μαστού. Εκτός από την αύξηση του μεγέθους του στήθους, στόχους της επέμβασης αποτελούν η βελτίωση στο σχήμα του μαστού, η επίτευξη συμμετρίας και αλλαγής της θέσης της θηλής.

Υποψήφιες για αυξητική μαστού είναι γυναίκες που είτε είχαν ανέκαθεν μικρό στήθος, είτε εμφάνισαν μεγάλη απώλεια όγκου λόγω εγκυμοσύνης ή απώλειας βάρους με συνοδό πτώση. Επιπλέον, γυναίκες που εμφανίζουν ασυμμετρία στο σχήμα ή το μέγεθος είτε τέλος γυναίκες που απλώς νιώθουν την ανάγκη να ενισχύσουν το υπάρχον περίγραμμα του στήθους τους.

Η αυξητική μαστού κατά κύριο λόγο γίνεται με τη χρήση ενθεμάτων σιλικόνης (ενθέματα που περιέχουν φυσιολογικό ορό υπάρχουν επίσης, αλλά η χρήση τους προτιμάται ολοένα και λιγότερο). Η επιλογή από μια μεγάλη γκάμα σε μεγέθη και σχήματα ενθεμάτων μπορεί να ικανοποίησει κάθε ανάγκη ως προς το προσδοκώμενο μέγεθος και προβολή του μαστού. Εναλλακτικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η αυτόλογη μεταφορά λίπους για την αύξηση του στήθους. Με τη διαδικασία της λιποαναρρόφησης αφαιρείται λίπος από άλλες περιοχές και μετά από επεξεργασία του επανατοποθετείται στο μαστό. Η συγκεκριμμένη τεχνική υπόκειται σε κάποιους περιορισμούς ως προς το προσδοκώμενο μέγεθος και εφαρμόζεται σε γυναίκες που πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

ΕΠΕΜΒΑΣΗ

Η επέμβαση γίνεται υπό γενική αναισθησία σε οργανωμένη κλινική. Οι παράμετροι μιας αυξητικής στήθους είναι : η τομή, η δημιουργία της θήκης για το ένθεμα και ο τύπος του ενθέματος που θα χρησιμοποιηθεί.

Η τομή μπορεί να γίνει είτε στην υπομάστια αύλακα, είτε περιθηλαία (γύρω από την θηλή, στο όριο της διαφορετικής απόχρωσης του δέρματος), είτε από τη μασχαλιαία κοιλότητα. Κάθε μία από τις παραπάνω επιλογές έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ή περιορισμούς που συζητούνται με τον Πλαστικό Χειρουργό ώστε να καταλήξουμε στην πιο ενδεδειγμένη λύση.

Η απόφαση για το πού θα τοποθετηθεί το ένθεμα είναι επίσης σημαντική, καθώς επηρεάζει σημαντικά και το τελικό αποτέλεσμα. Μπορεί να γίνει είτε πάνω από τον μείζονα θωρακικό μυ (υποαδενική τοποθέτηση, ανάμεσα δηλαδή στο μαζικό αδένα και το μυ), είτε κάτω από μυ (υπομυϊκή τοποθέτηση). Ειδικότερα, με την DUAL PLANE τεχνική, το ένθεμα τοποθετείται επίσης κάτω από το μυ, αλλά αυτός έχει ανασηκωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε τελικά να καλύπτει ένα μέρος του ενθέματος και το υπόλοιπο να καλύπτεται από το παρέγχυμα του μαστού.

Η εξέλιξη των ενθεμάτων τελευταίας γενιάς, προσφέρει τη δυνατότητα για επιλογή από μια τεράστια γκάμα ανάλογα με το σχήμα, το μέγεθος και την υφή τους. Υπάρχουν στρογγυλά ενθέματα, ανατομικά (σχήμα «σταγόνας») ή και ενδιάμεσα. Η επιφάνεια τους μπορεί να είναι λεία ή τραχεία και ασφαλώς το μέγεθος ποικίλλει. Με την αυτόλογη μεταφορά λίπους επιτυγχάνουμε αύξηση του μεγέθους του στήθους χωρίς τη χρήση ενθεμάτων. Με διαδικασία λιποαναρρόφησης συλλέγουμε λίπος το οποίο μετά από επεξεργασία του το τοποθετούμε στο μαστό. Έτσι η ασθενής μπορεί να επωφεληθεί στον ίδιο χρόνο και με βελτίωση περιοχών με περίσσεια λίπους. Η αυτόλογη μεταφορά λίπους μπορεί να χρησιμοποιηθεί και συμπληρωματικά της χρήσης ενθεμάτων για διόρθωση συμμετρίας.

Η συμβολή του Πλαστικού Χειρουργού είναι καθοριστική στην λεπτομερή ανάλυση της επέμβασης και στην καθοδήγηση της ασθενούς για την καλύτερη δυνατή επιλογή του ενθέματος και της ενδεδειγμένης τεχνικής που να ελαχιστοποιεί τις επιπλοκές.

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ποιο ένθεμα είναι κατάλληλο για μένα;

Για την επιλογή του ενθέματος λαμβάνονται υπόψιν, μεταξύ άλλων, ο σωματότυπος της ασθενούς, οι διαστάσεις και η ανατομία του θώρακα, η ποιότητα και το πάχος του δέρματος. Η τοποθέτηση του ενθέματος πάνω ή κάτω από το μυ μπορεί να επηρεάσει την επίλογή της υφής του.
Οι προσδοκίες της ασθενούς καθορίζουν και την επιλογή του μεγέθους. Μια σειρά μετρήσεων και ο σωστός προεγχειρητικός σχεδιασμός μπορεί να θέσουν περιορισμούς στο μέγεθος, μόνο όταν οι απαιτήσεις είναι υπερβολικές. Ρόλος του Χειρουργού είναι να ικανοποιήσει τις ανάγκες της ασθενούς μέσα στα πλάισια της φυσικότητας και του αρμονίας με γνώμονα τις λιγότερες δυνατές επιπλοκές.
Η επέμβαση, ειδικά στην υποαδενική τοποθέτηση, έχει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο. Για τις πρώτες εβδομάδες χρησιμοποιείται ειδικός στηθόδεσμος, αλλά ήδη μετά τις 7 ημέρες η γυναίκα επιστρέφει στην καθημερινότητα. Στην υπομυϊκή τοποθέτηση η ευαισθησία στις κινήσεις είναι μεγαλύτερη, παρόλα αυτά μετά τις πρώτες μέρες δεν απαιτείται καν παυσίπονη αγωγή.
Αν και αμέσως μετά την επέμβαση η κινητοποίηση είναι ως και απαραίτητη, έντονη σωματική δραστηριότητα αποφεύγεται για 4-6 εβδομάδες. Τις πρώτες 2 εβδομάδες αποφεύγεται η άρση βάρους πάνω από 10 κιλά.
Ναι είναι η απάντηση. Ανεξαρτήτως της θέσης του ενθέματος (πάνω ή κάτω από τον μυ), ο μαζικός αδένας δεν επηρεάζεται ως προς την ιδιότητα του για γαλακτοφορία. Με την περιθηλαία προσπέλαση βέβαια, αυξάνονται οι πιθανότητες για διαταραχές της γαλακτοφορίας, κάτι που δεν ισχύει με την υπομάστιο ή και την μασχαλιαία προσπέλαση. Γενικώς ο θηλασμός μετά από αυξητική θεωρείται ασφαλής και χωρίς προβλήματα για το μωρό.
Είναι ίσως η πιο συχνή ερώτηση σε σχέση με την επέμβαση. Η εμφάνιση καρκίνου του μαστού σε γυναίκες με ενθέματα είναι ποσοστιαία η ίδια σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Επιπλέον, τα ενθέματα δεν καθυστερούν τη διάγνωση σε περίπτωση εμφάνισης της νόσου, όπως επίσης και δεν επηρεάζουν ή περιορίζουν τον προληπτικό έλεγχο – ο οποίος συνεχίζεται κανονικά όπως σε όλες τις γυναίκες. Επομένως η επέμβαση δεν σχετίζεται με αυξημένο ρίσκο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Τα ενθέματα σιλικόνης δεν έχουν ημερομηνία λήξεως, όπως δεν έχουν και εγγύηση εφ’ όρου ζωής. Ο μέσος όρος χρήσης του ενθέματος είναι 15-20 χρόνια. Η κυριότερη αιτία επιπλέον χειρουργείου στο μέλλον είναι λόγω των αλλαγών στο σχήμα του στήθους, και κυρίως της πτώσης του μαστού. Οι αλλαγές αυτές νομοτελειακά συμβαίνουν λόγω της γήρανσης και της χαλάρωσης του δέρματος.

ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ;